Laatste etappe zwaarste van allemaal voor Hoondert

Met het zweet op zijn voorhoofd stond Adwin Hoondert bij het podium in Rosario. Dat zweet was niet omdat het zo warm was in de finishplaats, maar een gevolg van de laatste etappe, waarin Hoondert met de eindstreep in zicht nog even zijn hele Dakar dreigde weg te gooien. ?En dan zeggen ze dat de laatste loodjes zwaar zijn. Nou, dat kun je wel zeggen. Die laatste was het zwaarste van allemaal.?

Die laatste 180 kilometer, dacht Hoondert, dat doen we fluitend en op het gemak: een rondje om de kerk en door naar het podium waar een medaille en een koud biertje wachten. Maar in de Dakar ben je er nooit ?bijna?. ?Allemachtig,? zuchtte Hoondert. ?Dat was wat. Op de verbinding naar de start reden we door een put in de weg: veerpakket gebroken. Voor de start hebben we het snel-snel gespalkt, maar dat duurde 20 minuten. We zijn als laatste gestart. Ik moest op eieren rijden, want ??n put over het hoofd zien en de hele vooras ligt er onderuit.?
Tot halverwege de proef reed het tenminste nog, maar daar stuitte Hoondert op een file van een stuk of tien trucks, die vast stonden achter de Riwald-truck van Ed Wigman, die op z?n kant dwars over het pad lag. ?We hebben de organisatie gebeld met de vraag wat nu, maar die zei: ?Je zoekt het maar lekker uit?. Dat hebben we gedaan. We zijn dwars door een hek het weiland in gereden, op zoek naar een alternatieve route.?
Met een Argentijn uit de buurt die de weg wist op schoot bij monteur Wilko Hoefnagels ploeterde Hoondert door weilanden en over achterafpaadjes om bijna 2,5 uur na dagwinnaar Hans Stacey te finishen. Het avontuur leverde ook nog eens een uur straftijd op, waardoor Hoondert in de slotetappe nog een plaats naar achter schoof in het klassement.
Dat donderde de Zeeuw uiteindelijk helemaal niks meer. ?De top 20 was mijn doel en dat is gelukt,? jubelde hij. ?En we staan er! Het heeft aan een zijden draadje gehangen, de medaille en het biertje hebben even moeten wachten, maar nu gaan we ervan genieten.?